Melk en Dadels
Voorstelling: Melk en Dadels
Plaats: KAF
Datum: 30 november 2018
Sterren: ★★★★☆
Reporter: Ym de Roos
Vier Nederlandse meiden met een Marokkaanse achtergrond rennen en dansen twee uur lang over het toneel in de uitverkochte Middenzaal in KAF. Hun publiek bestaat voor de helft uit Nederlanders van Marokkaanse origine en voor de andere helft uit andere liefhebbers. De sfeer is kleurrijk en uitbundig en er wordt hard gelachten om hilarische en giftige grappen. En soms vallen er lange stiltes als het allemaal toch minder leuk is dan het eerst leek.
De actrices putten voor hun verhalen uit eigen levenservaringen, aangevuld met de interviews uit het kookboek Melk en Dadels waar het stuk naar is genoemd. Sommige teksten zijn van henzelf, sommige van schrijver Tofik Dibi. Het gaat over racisme, angst en schaamte, uitsluiting, woede over de beklemmende Marokkaanse cultuur, over liefde en het verscheurd zijn tussen tradities en de drang naar vrijheid. Over niet gezien worden en een goedbedoeld te laag schooladvies “omdat niemand je thuis kan helpen met je huiswerk”.
“ De Gucci-gang, de verkaasde kameleons, de Inshallah broeders, de familiemensen en kuddedieren. Alle archetypen komen aan bod. ”
Meteen aan het begin worden in sneltreinvaart tien archetypen Marokkaan opgevoerd. De Gucci- gang, de verkaasde kameleons, de Inshallah broeders, de familiemensen en kuddedieren, de hsoema (schaamte) politie en de “geef mij subsidie want ik ben Marokkaan” , de hoogopgeleide en de halve Marokkaan. Een aparte rol heeft de als Superman verklede Super Marokkaan die steeds komt opdraven wanneer één van de meiden iets wil gaan doen wat volgens hem niet kan. Zoals een hamburger eten (niet Halal), met een vriendje afspreken (eerst trouwen dan pas zoenen). Binnen de Marokkaanse cultuur is er dan ook nog onderscheid tussen de verschillende subculturen en taalgroepen (Spaans, Frans, Berbers, Arabisch en Marokkaans) die elkaar wederzijds ook het leven zuur maken. Het resultaat is een ratjetoe aan vooroordelen en denigrerende opmerkingen met een ondertoon van bijtende zelfspot. Humor is dan een zegen, dat je kunt lachen om iets dat zo schrijnt, dat maakt het lichter en te dragen. De voorstelling wordt zo nu en dan stil gelegd voor een reflectie, soms samen met de zaal.
Recensie:
Die stukken vond ik persoonlijk minder sterk omdat het woorden zijn en er minder ziel in zit. Maar mijn petje af voor de conditie van de vier actrices en de razendsnelle wisselingen en verkleedpartijen! Ze spelen in heel Nederland, alle voorstellingen zijn al uitverkocht behalve die in Dordrecht. Dus als je Melk en Dadels nog wilt zien, kun je daar op 6 december terecht.
Vier sterren ★★★★☆
Over de cultuurreporter
"Zo lang ik mij kan herinneren ga ik gemiddeld twee keer per week naar een (amateur) theatervoorstelling, museum, concert of film. Ook in Almere, waar meer dan genoeg aanbod is, zo veel zelfs dat je vaak een keuze moet maken. Ik ben vriend van Suburbia en van het AJSO, lid van de Theaterkijkclub, lid van de bieb (Filmzaal), ik zing in een koor (met optredens) en ga ook veel buiten de stad naar voorstellingen elders. Mijn kinderen wonen in de randstad, mijn familie in Friesland en ook daar ga ik regelmatig naar voorstellingen. Nogal wat mensen die ik ken doen aan amateur toneel of zang en nodigen me uit om te komen kijken. Flevoland is rijk aan theater- en zanggezelschappen, in alle dorpen en steden is wel wat. Ook daar ga ik naar toe. Ik probeer altijd goedkope kaartjes te krijgen voor try-outs, doe mee aan verlotingen voor gratis kaartjes, heb een filmabonnement en maak gebruik van kortingsaanbiedingen. Dus ik hoef me nooit te vervelen en hou de kosten binnen de perken. Mijn kleindochter is nu twee en nog even en ze kan mee naar kindervoorstellingen en jeugdfilms. Ik verheug me er nu al op. Sinds mijn man is overleden ga ik alleen op stap. In het begin nodigde ik altijd iemand uit om met me mee te gaan maar dat hoeft niet want je komt altijd bekenden tegen. Wel denk ik dat nog te weinig mensen gebruik maken van het prachtige culturele aanbod in Almere. Voor alle smaken, leeftijden en portemonnees is er wel wat en veel is gratis toegankelijk. De klacht is vaak “ik wist het niet”. De site UitinAlmere is dus een gat in de markt en ik hoop dat velen gebruik maken van de informatie op de site, ook toeristen.